Mon année 2021 / Mia jaro 2021
2021, une année de secousses et de revirements
Chers parents et amis,
J’espère de tout cœur que vous allez bien, que vous
traversez courageusement cette période pas facile.
Mon année 2021 en bref : incendie, déménagement, deux
opérations.
Version longue : En séjour au Bénin depuis mi-octobre
2020 et vu la situation de la pandémie, je prolonge mon séjour à Cotonou
jusqu’au 18 février 2021. Le 9 février, je reçois un appel téléphonique :
« Police cantonale, votre maison aux Brenets brûle, y a-t-il quelqu’un
dans votre appartement ? » A mon retour, je trouve tout en ordre dans
mon appartement du rez-de-chaussée, juste un peu d’eau sur deux tapis, et aussi
sur le piano. Mais vu la destruction de tout le haut de la maison, les assurances
exigent que je déménage. Je dois quitter le village des Brenets et la maison où
je louais un appartement. Chercher un nouveau logement, emballer le contenu de
18 bibliothèques, trier, jeter, donner … j’imagine le travail et je lutte. Mais
je dois céder. Alors se pose la question : Où aller m’installer, moi veuve ?
A Bienne ? A Yverdon ? A Pery-Reuchenette ?... Après réflexion
je deviens consciente de mes liens avec La Chaux-de-Fonds et je décide de
chercher là une nouvelle demeure. Avec l’aide de ma fille Marion, je visite
divers logements et je peux louer un quatre pièces en périphérie, près de la
nature et des transports en commun, avec ascenseur. Je déménage le 15 avril.
Mais la préparation de 140 cartons de bananes et plus gros volumes dans une
ruine sans eau ni électricité ni chauffage a eu raison de mes genoux déjà mal
en point. Je vois en juillet un orthopédiste et la première opération est fixée
au 24 août. La suivante a eu lieu le 30 novembre. Mes deux genoux sont équipés
de prothèses. Par chance je suis un bipède et non un mille-pattes.
En août, ma présidence des enseignants d’espéranto cesse, je
n’y suis plus candidate. Me voilà déchargée de bien des tâches et de
responsabilités diverses. Je refuse de nouveaux engagements et je me détricote
de groupes de travail, forums et autres activités. Bien sûr, il me reste divers
projets et la charge de présidente de la Société Suisse d’Espéranto.
Ma proche famille et des amis fidèles ont été d’une grande
aide durant cette année secouée, aide concrète et soutien moral. Un grand merci
à eux tous.
Actuellement, je me remets joyeusement de ma deuxième
opération et me promène avec cannes dans mon quartier tranquille de l’ouest de
La Chaux-de-Fonds, prudemment entre tas de neige et plaques de glace.
Je vous envoie mes meilleurs vœux pour 2022.
Mireille
Grosjean
2021, jaro de skuoj kaj ŝanĝoj
Karaj geamikoj
Mi tre esperas, ke vi fartas bone, kaj ke vi kuraĝe travivas
tiun ne facilan periodon.
Mia jaro 2021 mallonge : incendio, translokiĝo, du
operacioj
Detala versio : Mi restadis en Benino ekde oktobro 2020
kaj pro la pandemio mi longigas mian restadon en Kotonuo ĝis la 18-a de
februaro 2021. La 9-an de februaro mi ricevas telefonvokon :
« Kantona polico ! Via domo en Les Brenets estas brulanta. Ĉu iu
persono estas en via apartamento ? » Kiam mi revenas al Svislando, mi
trovas ĉion en ordo en mia teretaĝa apartamento, nur iom da akvo sur du tapiŝoj
kaj sur la piano. Tamen pro la detruo de la superaj etaĝoj la asekuroj
postulas, ke mi translokiĝu. Mi devas forlasi la domon, kie mi luis
apartamenton. Esplori pri nova loĝejo, paki la enhavon de 18 librobretaroj,
decidi pri konservi aŭ forĵeti aŭ fordoni…. Mi imagas la laboron kaj mi kontraŭas.
Tamen mi devas cedi. Tiam aperas la demando : kien mi iru loĝi, mi sola,
mi vidvino ? Ĉu en Bielo, ĉu en Yverdon, ĉu en iu vilaĝo ie ?...
Post pripenso mi konsciiĝas pri miaj ligoj al la urbo La
Chaux-de-Fonds, mia naskiĝurbo, kaj mi decidas esplori tie por trovi novan
loĝlokon. Per la helpo de mia filino Marion mi vizitas diversajn loĝejojn kaj
mi finfine povas lui kvarĉambran loĝejon en urbobordo, proksime de naturo kaj
de publikaj transportoj, kun lifto. Mi translokiĝas la 15-an de aprilo. Tamen
la preparado de 140 skatoloj en ruino sen akvo, sen elektro kaj sen hejtado
(kutime 3 gradoj en la domo…) finfrakasas miajn jam malfortajn genuojn. En
julio mi vizitas kuraciston kaj ni interkonsentas pri unua operacio la 24-an de
aŭgusto. La dua okazis la 30-an de novembro. Miaj du genuoj ricevis protezojn.
Bonŝance mi estas dupiedulo kaj ne milpiedulo.
En aŭgusto mia prezidanteco de la Internacia Ligo de
Esperantistaj Instruistoj (ILEI) finiĝas, mi ne plu kandidatiĝas por nova
mandato. Jen mi estas senŝarĝigita de diversaj taskoj kaj respondecoj. Mi
rifuzas novajn aktivaĵojn kaj mi maltrikas min el diversaj forumoj kaj laborgrupoj.
Kompreneble restas diversaj projektoj kaj la ofico de prezidanto de Svisa
Esperanto Societo.
Mia prokisma familio kaj amikoj enorme helpis min en tiu
skua jaro, temas pri konkreta helpo kaj morala subteno. Granda danko iru al
ili.
Nuntempe mi ĝoje resaniĝas post
mia dua operacio kaj promenadas per lambastonoj en mia kvartalo okcidente de la
urbo La Chaux-de-Fonds, prudente inter neĝamasoj kaj danĝeraj glacitavoloj
surstrataj.
Mi sendas al vi miajn plej
elkorajn bondezirojn por la nova jaro 2022 !
Mireille
Grosjean
Rue du Chapeau-Rablé 52, 2300 La Chaux-de-Fonds, Svislando
.jpg)
Commentaires
Enregistrer un commentaire